10.000 powernaps
Dat een dutje deugd kan doen, weet iedereen. Ook pinguïns. De stormbandpinguïns in Antarctica doen niet één, maar 10.000 dutjes per dag. Ieder dutje duurt amper vier seconden, maar met die grote hoeveelheid microslaapjes komen ze in totaal wel aan elf uur slaap. Waarom ze duizenden dutjes verkiezen boven een diepe, ononderbroken slaap? Om hun nesten, eieren en kuikens de hele tijd in de gaten te kunnen houden, zo vermoeden de wetenschappers van het Centre de Recherche et Neurosciences de Lyon. Met dit ‘ongezien’ slaapgedrag halen de stormbandpinguïns het heersende idee dat gefragmenteerde slaap slecht is voor de slaapkwaliteit onderuit, want de bevindingen van de onderzoekers lijken te suggereren dat ‘microslaapjes op zijn minst enkele van de herstellende functies van slaap kunnen vervullen’. Het laatste woord over de functie van slaap is dus nog niet geschreven.
Bron vrt nws
Onbekend maakt onbemind
Het Natural History Museum heeft in 2023 maar liefst 815 nieuwe diersoorten gedocumenteerd, waarvan 619 soorten wespen. Ook op de lijst: 59 keversoorten, 24 kikkersoorten, enkele zoetwaterkrabben, een handvol hagedissen, een Australische gekko en meer. Een aantal van deze ‘nieuwe diersoorten’ leefde lang geleden en is uitgestorven. Bijvoorbeeld de Kumimanu fordycei, de grootste pinguïn die ooit op aarde geleefd heeft. Volgens het Londense natuurhistorisch museum helpt het beschrijven van nieuwe – of anders gezegd: onbekende – diersoorten om ze beter te beschermen en om het verval in biodiversiteit tegen te gaan.
Bron vrt nws
Viooltjes doen het alleen
Acht op de tien planten lokken met hun kleuren en nectar insecten om stuifmeel van de ene naar de andere plant te transporteren. Maar plantensoorten zoals het viooltje kunnen ook aan zelfbestuiving doen. Het is een noodoplossing: beter alleen het genetisch materiaal van één plant doorgeven, dan uitsterven. Uit Frans onderzoek blijkt dat zelfbestuiving sinds de jaren negentig met 27 procent is toegenomen door de afname van het aantal bestuivers. Daardoor evolueren viooltjes naar kleinere en minder opvallende kroonbladeren en een lagere nectarproductie. Want waarom energie steken in iets wat eigenlijk niet meer nodig is?
Bron vrt nws