Tijdens haar studie psychologie had Katinka al de wens om de natuur te betrekken bij haar werk. Als kind was ze altijd buiten aan het spelen en in de weer met paarden. Te midden van de Zuid-Limburgse heuvels ontdekte ze op jonge leeftijd hoe bevrijdend en rustgevend de natuur kan zijn.

Tekst Esther Derks Foto’s Laura Cnossen

Het bospad ligt bezaaid met rode en bruine bladeren. De cliënt van Katinka blijft staan en wijst naar de grond. “Dat lijkt op de ballast die ik heb afgeworpen.” Eén blaadje trekt zijn aandacht en hij raapt het op. Er zit een gat in. “Imperfecties horen erbij en maken mij juist uniek. Daar heb ik misschien wel het meest van geleerd. Er is geen goed of fout en ik mag mijn weg zelf bepalen,” zegt hij resoluut. Katinka glimlacht en met de wind hoog in de bomen loopt ze een stukje verder met hem mee op zijn levenspad.