Petunia is niet winterhard
Vroeger werden ze ‘juwelen van de zomer’ genoemd: petunia’s (Petunia). En dat zijn het nog steeds, met de vele bonte kleuren en variëteiten. Deze eenjarige plant bloeit één seizoen van april-mei tot zelfs de eerste vorst in oktober of november. Daarna sterft het plantje af, dus een petunia is niet winterhard. Er bestaat wel een meerjarige petunia, echter zijn de planten op de Nederlandse markt hoofdzakelijk eenjarige soorten. De plant komt van origine uit Argentinië en Zuid-Brazilië. De naam petunia is dan ook afgeleid van het Braziliaanse woord petun, wat tabak betekent. Petunia’s zijn een aanwinst voor je tuin én voor vlinders en honingbijen, want die zijn er dol op.
Petunia Surfinia, ‘Black Velvet’ en andere soorten
Petunia’s zijn er in alle soorten en maten: van gestipt tot gestreept en van dubbelbloemig tot effen. De eenjarige bloeiers zijn in allerlei kleuren te verkrijgen, zelfs in zwart zoals de Petunia ‘Black Velvet’. De bekendste soort is waarschijnlijk hangpetunia, die hoort bij de Petunia Surfinia Series. Deze zie je dan ook vaak als overhangende kuipplant of in hanging baskets. Surfinia’s zijn er in diverse kleuren: paars, roze maar ook wit of in crème. Ook zijn er gemixte kleurstellingen. De Petunia Cascadias Series is ook een mooie. De bloemen van Cascadias bloeien vol en groot en – de naam zegt het al – hebben een halfhangende manier van groeien. Neem bijvoorbeeld de Cascadias Indian Summer in oranje tot warmgeel, prachtig in een hanging basket.
Kleine bloemetjes van de mini-petunia
De soorten van de mini-petunia’s (Calibrachoa) zijn een verfrissende variatie vanwege de vele kleine bloemetjes. Eigenlijk zijn dit geen echte petunia’s, vandaar ook de andere geslachtsnaam: Calibrachoa. In het Engels heten ze Million Bells. Wel horen ze, net als de petunia, tot de nachtschadefamilie (Solaneaceae). Deze vrolijke bloeier lijkt wel erg op petunia en bloeit met lange ranken vol kleine bloemetjes in vele kleuren. Groot voordeel: de mini-petunia zorgt er zelf voor dat verdorde bloemen uitvallen. De verdere verzorging van deze mini-petunia’s is hetzelfde als bij de echte.
Compacte groeiers: crazytunia’s
En dan heb je ook nog de populaire crazytunia. Dit is vaak een variëteit van de Surfinia die groeit met meerdere takken en zijn zo gekweekt dat de takjes niet verward raken als ze groeien. Handig, want het is een snel groeiende petunia. Bovendien zijn het stevige plantjes die wel tegen een stootje kunnen. Flinke wind of neerslag maar ook hitte, daar zijn crazytunia’s tegen bestand. Ga voor het limegroen van de ‘Bitter Lemon’ of ‘Twilight Lime’ of voor feestelijk rood met de ‘Red Blues’. Ook bij de crazytunia’s is een zwarte variant verkrijgbaar: ‘Black Mamba’.
Petunia zaaien in het voorjaar
De beste zaaitijd voor petunia’s is het vroege voorjaar, in februari of maart. Je begint met inzaaien in een zaadbakje. Let erop dat de temperatuur in de ruimte rond de 20 °C ligt, niet kouder. Zijn er ongeveer drie blaadjes aangegroeid? Mooi, dan is het tijd om het plantje te verpotten. Houdt dit potje nog binnen, maar laat de plant wel af en toe wennen in de zonnige buitenlucht. Later in het voorjaar, in mei, verpot of verplant je je petunia nog een laatste keer: in een hanging basket, bloempot of in de volle grond.
Petunia’s verzorgen
Deze kleurrijke bloeier gedijt prima in normale potgrond, zowel in de volle grond als in een bloempot. Petunia’s staan graag in de zon, op een beschut plekje en uit de wind. De meeste soorten zijn goed bestand tegen de hete zomerzon, mits je zorgt dat de bloemen constant voldoende water hebben. De grond waar petunia’s instaan, moet vochtig blijven. Geef op warme, zonnige dagen elke dag water. Zorg dan wel dat het water weg kan, want de wortels mogen niet te nat worden. Haal telkens uitgebloeide bloemen weg, dan vormen zich het hele seizoen steeds nieuwe.
Tip: de montbretia bloeit ook lekker lang door, tot aan de eerste nachtvorst. Lees alles over het hele jaar genieten van montbretia (Crocosmia).